Τα λάθη που κάνουμε όταν μιλάμε στα παιδιά μας

Δεν υπάρχει γονιός που να μην έχει συμβουλευτεί forums, έρευνες, γιαγιάδες και το internet για θέματα ανατροφής του παιδιού τους σε μια προσπάθεια να κάνουν ό,τι το δυνατόν καλύτερο. Οι πληροφορίες που παίρνουμε καθημερινά είναι πολλές και διαφορετικές με αποτέλεσμα να μαθαίνουμε για την «τάδε μέθοδο» που θα μετατρέψει το ατίθασο παιδί μας σε αγγελούδι μέσα σε τρεις μέρες κ.ο.κ. και να προσπαθούμε να την εφαρμόσουμε χωρίς να εξετάζουμε αν ταιριάζει στο παιδί. Τελικά, μήπως δοκιμάζοντας διαφορετικές μεθόδους μπερδεύουμε το παιδί με αποτέλεσμα να καταπιέζει τα συναισθήματά του και να μην καταλαβαίνει τι σημαίνει σωστή επικοινωνία;

Ο γενικός κανόνας λέει ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρατηρήσουμε το παιδί μας, να εντοπίσουμε τι είναι αυτό που το απασχολεί και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε να νιώσει ασφάλεια θέτοντας όρια. Πως θα το κάνουμε αυτό; Αποφεύγοντας τα πιο κοινά λάθη που κάνουμε όταν μιλάμε στα παιδιά:

Μιλάμε πολύ

Θυμάστε στο σχολείο όταν μιλούσε ο καθηγητής κι εσείς χαζεύατε και σκεφτόσασταν τι θα φορέσετε στο πάρτι του Σαββάτου; Κάπως έτσι νιώθουν και τα παιδιά κάθε φορά που δεν σταματάμε να τους μιλάμε. Χάνουν το νόημα και δεν συγκρατούν τίποτα. 30 δευτερόλεπτα (δηλαδή μια ή δύο προτάσεις) είναι αρκετά!

Γκρινιάζουμε και «απειλούμε»

«Δεν θα φας γλυκό», «δεν θα πας στην παιδική» και άλλα τέτοια για να τα πείσουμε ότι πρέπει να φάνε όλο το φαγητό ή να μη φωνάζουν το μεσημέρι. Όταν νιώθεις ότι χάνεις τον έλεγχο, η γκρίνια και οι απειλές ουσιαστικά εκπαιδεύουν το παιδί να σε αγνοούν παρά να σε ακούν. Αντίθετα αν τους κάνουμε να νιώσουν αυτοπεποίθηση και υπεύθυνα θα θελήσουν να ανταποκριθούν στον ρόλο τους!

Ενοχές

Οι γονείς γρήγορα μαθαίνουμε ότι τα παιδιά αργούν να καταλάβουν την έννοια της ενσυναίσθησης για να ενδιαφερθούν για τις δικές μας ανάγκες. Για αυτό οι ενοχές τύπου «με κούρασες» όχι μόνο δεν πρόκειται να κάνουν το παιδί να καταλάβει, αλλά επιπλέον το καταπιέζουν. Καλό είναι πριν μιλήσουμε στο παιδί να έχουμε αποφορτιστεί από τον εκνευρισμό και να έχουμε καλή διάθεση και υπομονή για να έχουμε σωστή επικοινωνία. 

Δεν ακούμε

Για να μάθουμε στα παιδιά να σέβονται τον συνομιλητή τους και τα συναισθήματα των άλλων πρέπει να το κάνουμε εμείς πρώτα. Όταν ακούμε τι έχουν να μας πουν- ακόμα κι αν αυτό είναι παράλογο- τους μαθαίνουμε να ενδιαφέρονται. Εάν, λοιπόν, το παιδί επιμένει να σου μιλήσει την ώρα που μαγειρεύεις, καλό είναι να του πεις να περιμένει για μισή ώρα και να «κλείσετε ραντεβού» για να κάνετε μια εποικοδομητική κουβέντα.